تغییرات عمق موهو و نسبت vp/vs در گستره اصفهان با استفاده از تحلیل تابع انتقال گیرنده

تابع های انتقال گیرنده، سری های زمانی هستند که از واهمامیخت مؤلفه قائم و مؤلفه شعاعی (مؤلفه افقی چرخش یافته در راستای چشمه زلزله) لرزه نگاشت دورلرز به دست می‏آیند و بیانگر پاسخ نسبی ساختار زمین درمحل گیرنده لرزه‏ای هستند. به منظور به دست آوردن تابع های انتقال گیرنده ابتدا سه مؤلفه z، n و e لرزه نگاشت های دورلرزه (30 تا 95 درجه) و بزرگای 5/5 و بالاتر در بازه زمانی 2000 تا 2007 را انتخاب و بعد از حذف منحنی پاسخ لرزه نگار، تحت زاویه آزیموت پشتی و زاویه ورودی موج دوران می دهیم تا مؤلفه های l، q و t به دست آید. سپس با واهمامیخت در حوزه بسامد مؤلفه l از دو مؤلفه q و t، اثر چشمه و مسیر از لرزه نگاشت ها برداشته می شود و با تبدیل معکوس فوریه تابع های واهمامیخت شده، آنچه روی مؤلفه q باقی می ماند همان تابع انتقال گیرنده موج p است که شامل انرژی تبدیل شده p به s (ps) و حاوی اطلاعاتی در مورد ساختار زیر ایستگاه است. زمان رسید فاز تبدیلی ps اولیه در تابع انتقال گیرنده نشان دهنده عمق ناپیوستگی موهو و دامنه فاز تبدیلی، اختلاف آکوستیک امپدانس محیط را نشان می دهد. در این مقاله با استفاده از روش تابع انتقال گیرنده موج p و استفاده از 200 لرزه نگاشت کوتاه دوره دورلرز ثبت شده در 5 ایستگاه شبکه لرزه نگاری اصفهان، وابسته به مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، عمق موهو و نسبت vp/vs در گستره اصفهان تعیین شد. تحقیقات گرانی سنجی نشان می دهد که ضخامت پوسته در نوار سنندج- سیرجان که بخش جنوب غربی ایران مرکزی را تشکیل می دهد حدود 50 تا 55 کیلومتر است و همچنین براساس این تحقیقات عمق موهو در گستره اصفهان بین 5/38 تا 43 کیلومتر به دست آمد. در این تحقیق نقشه تغییرات عمق موهو در گستره اصفهان به دست آمده است. با استفاده از فازهای تکراری پوسته (ppps , ppss + psps) و رسم نمودار ضخامت پوسته برحسب vp/vs برای 5 ایستگاه لرزه نگاری در گستره اصفهان نسبت vp/vs بین 71/1 تا 79/1 به دست آمد؛ بنابر این در این گستره میانگین عمق موهو 40 کیلومتر و میانگین نسبت vp/vs ، 74/1 به دست آمد.